Şanlıurfa Belediyesi eski meclis encümeni Mehmet Cafer 11 Nisan projesini tekrar mahkemeye taşıdı.

Önceki dönem belediye meclis encümenlerinden Mehmet Cafer, eski 11 Nisan Stadı yeri ile ilgili Büyükşehir Meclisinde yapılan imar planı değişikliğine itiraz etmiş ve davayı kazanmıştı.

Mehmet Cafer konuyla ilgili yaptığı açıklamad;

Mehmet Cafer, Kazanılan davaya rağmen Şanlıurfa Büyükşehir Belediyesi'nin 11 Nisan yerinin betonlaştırmak ve bazılarına rant sağlamak için girişimlerde bulunduğunu iddia ederek,yeniden mahkemeye başvurarak Büyükşehir Belediyesini dava etti. Cafer, dava dilekçesine ise daha önceki mahkeme kararlarını,400 proje ve 763 projedeki vaatlerini de delil olarak dilekçeyede gösterdi. Cafer’in Şanlıurfa Büyükşehir Belediyesini    dava ettiği dilekçesinde şu ifadeler yer aldı:

 ŞANLIURFA NÖBETÇİ İDARE MAHKEMESİ BAŞKANLIĞI’NA YÜRÜTMENİN DURDURULMASI TALEPLİDİR

DAVACI                   : Mehmet CAFER  (T.C.NO:60046417132)

                               Esentepe Mah. Osmangazi Cad. No:26 İç Kapı No:7 Karaköprü/ŞANLIURFA

DAVALI                   : Şanlıurfa Büyükşehir Belediye Başkanlığı / ŞANLIURFA

TEBLİĞ TARİHİ     : 10.03.2015

DAVA KONUSU : Şanlıurfa ili, Haliliye İlçesi Bamyasuyu mahallesi 139 ve 140 numaralı adaların Nazım ve Uygulama imar planı değişikliğine ilişkin 13.08.2014 tarih ve 148 sayılı Şanlıurfa Büyükşehir Belediye meclis kararının kaldırılarak daha önce açmış olduğum davada Şanlıurfa 1. İdare Mahkemesince  2013/1549 Esas sayılı dosyada verilen iptal kararı uyarınca dava konusu alanın park ve yeşil alan olarak planlarda belirlenmesine ilişkin 04.02.2015 tarihli başvurumun reddine yönelik 02.03.2015 tarih ve 2455 sayılı Şanlıurfa Büyükşehir Belediye Başkanlığı İmar ve Şehircilik Daire Başkanlığı Planlama Şube Müdürlüğü işlemi ile Şanlıurfa ili, Haliliye İlçesi Bamyasuyu mahallesi 139 ve 140 numaralı adaların Nazım ve Uygulama imar planı değişikliğine ilişkin 13.08.2014 tarih ve 148 sayılı Şanlıurfa Büyükşehir Belediye meclis kararının yürütmesinin durdurulması ve iptali isteminden  ibarettir.

AÇIKLAMALAR :

Şanlıurfa İli, Haliliye İlçesi, Bamyasuyu mahallesi 139 ada, 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,14,15 ve 16 numaralı parsel ile 140 ada, 4 numaralı parselleri kapsayacak şekilde yapılan 1/5000 ölçekli Nazım İmar Planı ile 1/1000 ölçekli Uygulama İmar Planı değişikliğinin kabulüne ilişkin 04.02.2013 tarih ve 13 sayılı belediye meclis kararına karşı yapmış olduğum itirazın reddine ilişkin belediye meclis kararına karşı açmış olduğum davada Şanlıurfa 1. İdare Mahkemesinin 2013/1549 Esas, 2014/2064 Karar sayılı karar ile dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

Davalı idarece açmış olduğum dava da mahkemece verilen iptal kararı ve gerekçeleri uygulanmayarak yeniden 13.08.2014 tarih, 148 sayılı büyükşehir belediye meclisi kararı ile yeniden 139 ve 140 nolu adalarda nazım ve uygulama imar planı değişikliği yapılmıştır.Bu durumu öğrenir öğrenmez ekte sunmuş olduğum 04.02.2015 tarihli dilekçem ile açmış olduğum ilk dava da verilen iptal kararının uygulanarak dava konusu alanın park ve yeşil alan olarak belirlenmesini ve itiraza konu meclis kararının ortadan kaldırılmasını talep ettim.Ancak davalı idare dava konusu işlemle bu talebimi reddetmiştir.

3194 sayılı İmar kanunun 1. maddesinde bu kanunun; yerleşme yerleri, ile bu yerlerdeki yapılaşmaları; plan, fen, sağlık ve çevre şartlarına uygun teşekkülünü sağlamak amacı ile düzenlediği, 3. maddesinde; herhangi bir sahanın, her ölçekteki plan esaslarına, bulunduğu bölgenin şartlarına ve yönetmelik hükümlerine aykırı maksatlar için kullanılamayacağı, 5. maddesinde; planlar kapsadıkları alan ve amaçları açısından bölge planları ve imar planları olarak iki ana kategoriye ayrılmış, imar planlarında uygulamaya esas olan uygulama imar planları ve planları hazırlamada temel hedefleri, ilkeleri ve arazi kullananım kararlarını belirleyen nazım imar planları olarak sınıflandırılmış, 8. maddesinde ise; planların tanımlanmasına yer verilerek planlar bölge planı, çevre düzeni planı, nazım imar planı ve uygulama imar planı olarak kademelendirilmiş ve alt ölçekli planların üst ölçeklerde verilen planlama ana ilkelerine, stratejilerine ve kararlarına uyumlu olması zorunluluğu getirilmiştir.

02.11.1985 tarih ve 18916 sayılı resmi gazetede yayımlanan Plan Yapımına Dair esaslara ait yönetmeliğin 3. maddesinin 6. fıkrasında; plan değişikliği, plan ana kararlarını, sürekliliği, bütünlüğünü, teknik ve sosyal donatı dengesini bozmayacak nitelikte, bilimsel, nesnel ve teknik gerekçelere dayanan kamu yararını zorunlu kılması halinde yalpan plan düzenlemeleri 7. fıkrasında; sosyal alt yapı, sağlıklı bir çevre meydana getirmek amacı ile yapılması gereken eğitim, sağlık, dini, kültürel ve idari yapılar ile park, çocuk bahçeleri gibi yeşil alanlara verilen genel isim, 10. fıkrasında; İmar Planı, belde halkının sosyal ve kültürel gereksinimlerini karşılamayı, sağlık ve güvenli bir çevre oluşturmayı, yaşam kalitesini arttırmayı hedefleyen ve bu amaçla beldenin ekonomik, demografik, sosyal, kültürel, tarihsel, fizikler özelliklerine ilişkin rastırlara ve verilere dayalı olarak hazırlanan, kentsel yerleşme ve gelişme eğilimlerini alternatif çözümler oluşturmak sureti ile belirleyen, arazi, kullanımı koruma, kısıtlama kararları, örgütlenme ve uygulama ilkelerini içeren pafta, rapor ve notlardan oluşan belge olarak tanımlanmış, 27. Maddesinde ise; İmar planlarında bulunan sosyal ve teknik alt yapı alanlarının kaldırılması, küçültülmesi veya yerinin değiştirilmesine ait plan değişliklerinin zorunluluk olmadıkça yapılmayacağı, zorunlu hallerde böyle bir değişiklik yapılabilmesi için imar planındaki bir sosyal ve teknik alt yapı alanının kaldırılabilmesinin ancak bu tesisin hizmet götürdüğü bölge içinde eş değer yeni bir alanın ayrılması sureti ile yapılabileceği belirtilmiştir.

Yapılan değişiklik üst ölçekli planlara uyumu açısından değerlendirildiğinde; yapılması kararı alınan  1/5000 nazım imar planı ve 1/1000 uygulama imar planının üst ölçekli plan olan 1/250000 ölçekli çevre üzeni planı ile aykırılık taşıdığı, 1/25000 Çevre düzeni planında “spor alanı” olarak tanımlanan alanın alt ölçekli planlarla “özel proje alanına dönüştürüldüğü, bu durumun “planların kademeli birlikteliği” ilkesine, imar mevzuatına, şehircilik ilkelerine ve planlama prensiplerine aykırı olduğu ,

İmar planı değişikliğinin gerekliliği açısından değerlendirildiğinde; Şanlıurfa Belediye meclisinin 11 nisan alanına ilişkin çeşitli dönemlerde plan değişikliği yaptığı görülmekte olup getirilen kararlar açısından incelendiğinde ise bu imar planı değişikliklerinin bilimsel, teknik ve nesnel bir gerekçeye dayandırılmadığı görülmekte olup, bu açıdan gerçekleştirilen plan değişikliğinin plan yapıma ait esaslara dair yönetmeliğe uygun olmadığı, yapılan değişiklikte şehircilik ilkeleri ve planlama esasları ve kamu yararının gözetilmediği, öte yandan plan yapımına ait esaslara dair yönetmeliğin 10. Maddesinde “…hazırlanacak her ölçekteki imar planlarının yapım ve değişikliklerinde planlanan beldenin ve bölgenin şartları ile gelecekteki gereksinimleri göz önünde tutularak sosyal ve teknik donatı alanlarında…. asgari standartlara uyulur” denilmesine karşın yapılan plan değişikliklerini sosyal ve donatı alanlarına etkisinin yapılaşma alanı değişikliği ile doğrudan ilişkili olduğu meclis kararında kentin önemli yeşil alanlarından bir olan “spor alanın” kaldırılarak yerine “ticaret alanı” ve “dini tesis” alanı getirildiği, planlama sürecinde plana dahil olan her alanın kullanım kararının, bu alan içerisindeki diğer kullanımlarla ilişkisi düşünülerek, hesaplanarak tasarlanması gerektiği, planın ussallığı, nesnelliği, bilimselliği bu tür incelemelere ve kullanımlar arası uyuma dayanarak oluşturulacağı ve bu yaklaşım rast gelelik içeren durumları dışlayacağı, dolayısıyla planın bütünselliği içinde nüfusun ihtiyacı olan “spor alnının” kaldırılarak yerine “ticaret alanı” ve “dini tesis” alanı kullanımlarının getirilmesinin plan yapıma ait esaslara dair yönetmelikte belirtilen donatı alanı standartlarının bozulacağına neden olacağı, meclis kararı ile daha önce yakın çevresine tüm kente hitap eden spor tesisi ve açık yeşil alanın kaldırıldığı, bu durumda yapılan plan değişikliği ile; yönetmeliğin hükmettiği sosyal ve teknik donatı alanlarının asgari standartlarda karşılanmasının sağlanamamakta olduğu ve sosyal ve teknik alt yapı sistemlerinin tüm bölgede yetersiz kalarak çevredeki yaşam alanlarında olumsuz etkilemesinin söz konusu olduğu ve bu kararı uygulayarak kamu yararı ilkesine aykırı, 11 Nisan alanının, nazım imar planında daha önce kamu kullanımına ayrılmış olan “spor tesisi” kullanımından çıkarılarak, kamu kullanımına yönelik “ dini tesis, otopark ve özel tesis” kullanımına yönelik “ticaret alanı” kullanımına dönüştürüldüğü, “spor tesisin hizmet götürdüğü bölge içerisinde bu hizmete eş değer yeni bir alan ayrılmadığı, bu durumun planın bütünselliğinin zarar görmesine neden olduğu ve açıkça kamu yararına aykırı olduğu, alanın yakın çevresinde erişile bilir mesafede dini tesis alanları ve alış veriş merkezleri bulunurken, kentin nüfus yoğunluğunun en fazla olduğu bu alanda, kentte sağlanması gerekli donatı standartlarına göre en fazla yer ayrılması gereken (kişi başına 10 m2) “yeşil alanların” gerek miktar gerekse erişile bilirlik açısından oldukça sınırla düzeyde olduğu, dolayısıyla kararı alınan imar alanının yakın çevresinde olması gereken “yeşil alan”ların nüfus ihtiyaçlarını karşılamaması durumu göz önünde bulundurulduğunda, bu plan değişikliği için ilgili mevzuat ve yönetmeliklere uygun şartların oluşmadığı;

İmar Planı değişikliği yapılaşma açısından değerlendirildiğinde; plan değişikliğine konu olan özel proje alanı; zeminin altında imar adası alanının % 20’si Ticaret alanı, imar adası alanının %10 zemin üstünde ticaret alanı, zemin üzerinde yapılacak ticari yapıların yüksekliğinin 6,5 m olması, zemin altında toplamda 12000 m2’yi bulan 2 katlı otoparkın yer alması planlanmıştır denildiği, zemin kat kotu altında kazanılacak alanlarda emsale dahil edildiğinde önemli bir yapılaşma alanını ortaya çıkardığı, noktasal olarak parsel bazında yapılan ve bir önceki kullanıma göre emsal arttırıcı bu tür değişiklikleri sadece bulundukları bölgedeki kullanımlara göre yapılandırılmış ulaşım-dolaşım, otopark, su, kanalizasyon, enerji ve haberleşme ağları gibi kentsel teknik alt yapı sistemlerine baskı getirerek; aynı zamanda  eklenen inşaat alanlarının bölgeye çekeceği ek nüfus sebebi ile plan bütünde ulaşım başta olmak üzere alt yapı alanlarının yetersiz kalmasına neden olacağı, dava konusu alanın şehirdeki konumu değerlendirildiğinde; şehir merkezinin önemli bir nüfus ataması yapılan kuzey gelişme bölgelerine ulaştıran ana omurga üzerinde yer alması ve önerilen kullanımlarla bu alana önemli bir nüfus çekileceği öngörüsünün, alanda trafik problemlerinin ortaya çıkacağını işaret ettiği, öte yandan üzerini kapattığı Bamyasuyu deresinin 11 Nisan alanının ortasından geçmesi nedeni ile alandaki eğimin alt kotlarda olduğuna ve alandaki su toplama potansiyelinin yüksekliğine işaret ettiği, böylesi bir alanda    -1, -2,  -3 veya -4 kata kadar yapılaşmaya gidilmesinin teknik problemlere de yol açacağı, özellikle çevresinin yoğun yapılaşma ile karşı karşıya kaldığı ve doğal kaynak potansiyeline sahip bu tür bölgelerde ekolojik dengelerin korunması adına açık alan düzenlemelerinin öngörülmesinin ekolojik planlama ilkeleri  açısından önem arz ettiği,

Sonuç olarak Şanlıurfa Büyükşehir Belediye meclisinin 13/08/2014 tarih ve 148 nolu kararında Haliliye ilçesi, Bamyasuyu Mah. Ada: 139- 140 Nazım ve Uygulama İmar Planı değişikliğini içeren kararın şehircilik ilkeleri, planlama esasları, kamu yararı ve hizmet gerekleri ile dayanağı olan üst ölçekli planlara uygun olmadığı görülmektedir.

Alınan karar hukuka uygunluk göstermemekte olup plan değişikliklerinin uygulanması sonucunda imar adasının ticaret alanına açılması, bu kapsamda inşaat yapılabilme olanağı bulunduğundan dava konusu işlemin uygulanmasının telafisi güç ve imkansız zararlar doğura bileceği aşikardır.

Şanlıurfa Büyükşehir Belediye Meclisinin aldığı 13.08.2014 tarih ,148 no’lu Haliliye İlçesi Bamyasuyu Mah.Ada 139-140 Nazım ve Uygulama İmar Planı Değişikliği Büyükşehir Belediyesi Meclis  Kararının ;hakkında Yürütmeyi Durdurma Kararı çıkan 139 ve 140 nolu Adalar için  04.02.2013 tarih ,13 nolu   Nazım ve Uygulama İmar Planı Değişikliği  Belediye Meclis Kararı   ile hemen hemen aynı temel esaslarda projelendirilme kararı alındığı; bazı alan ölçüsü değişikliklerinin haricinde bir farklılık olmadığı  tespit edilmiştir.

1) Seçim döneminde yerel yöneticilerin ve şu an yöneticilik yapan sayın  belediye başkanımız  ve sayın belediye meclis üyesi tüm seçilmişlerimizin  hepsinin seçim vaadinde 11 Nisan alanında toprak zeminle bağı koparılmamış bir kent parkı projesi vardı,

 2)sosyal donatı alanlarının ve spor alanlarının eksikliği yıkılan tesislerin hizmet verdiği alanda yaşayan  insanları  hakları hususunda mağdur etmektedir.

3)11 Nisan sürecinde yapılan plan değişiklilerinin tümü  yukarıdaki  teknik başlıklar altında belirtildiği üzere yönetmeliklere uygun olmadığı gibi planlama esaslarına da aykırıdır.

4)Ulaşım ,çevresel faktörler gibi hususlarda ticaret alanı ,otopark ,ve dini tesis gibi alanların baskı yaratacağı bilirkişilerce belirtilmiş,ayrıca ticaret alanı ,otopark  gibi alanların gerekliliğine dair hiçbir  bilimsel, nesnel gerekçe bulunmadığı da yine bilirkişilerce mahkemeye sundukları raporda  belirtilmiştir

5) Temelde aynı planlama hatalarını paylaşan ve bu yeni kararın yanlışlarını da benzerliğinden ötürü gözler önüne seren hakkında Yürütmeyi Durdurma Kararı çıkan 139 ve 140 nolu Adalar için  04.02.2013 tarih ,13 nolu   Nazım ve Uygulama İmar Planı Değişikliği  Belediye Meclis Kararı    ile ilgili bilirkişilerin yönetmelik, esas ve kanunlara göre yorumladığı ve haklı bulunmalarından ötürü mahkemeden çıkmış  iptal kararı vardır.

6)Seçimde verdikleri sözlerin yerine getirilmesini bekleyen iktidar ve muhalefete oy vermiş beklenti içinde bir halk vardır.

Tüm bu sebeplerden ötürü  dava konusu Büyükşehir Belediye meclisimizin aldığı  13.08.2014 tarih ,148 no’lu Haliliye İlçesi Bamyasuyu Mah.Ada 139-140 Nazım ve Uygulama İmar Planı Değişikliğine ilişkin Büyükşehir Belediyesi Meclis  Kararının  ve bu karara karşı yapmış olduğum itirazın reddine ilişkin işlemin açıkça hukuka aykırı olması ve telafisi güç ve imkansız zararlar doğurması nedeniyle bu davayı açma zorunluluğum doğmuştur.

SONUÇ VE İSTEM   : Gerek yukarıda arz ve izah olunan ve gerekse resen gözetilecek nedenlerle;

1-)Şanlıurfa ili, Haliliye İlçesi Bamyasuyu mahallesi 139 ve 140 numaralı adaların Nazım ve Uygulama imar planı değişikliğine ilişkin 13.08.2014 tarih ve 148 sayılı Şanlıurfa Büyükşehir Belediye meclis kararının kaldırılarak daha önce açmış olduğum davada Şanlıurfa 1. İdare Mahkemesince  2013/1549 Esas sayılı dosyada verilen iptal kararı uyarınca dava konusu alanın park ve yeşil alan olarak planlarda belirlenmesine ilişkin 04.02.2015 tarihli başvurumun reddine yönelik 02.03.2015 tarih ve 2455 sayılı Şanlıurfa Büyükşehir Belediye Başkanlığı İmar ve Şehircilik Daire Başkanlığı Planlama Şube Müdürlüğü işlemi ile Şanlıurfa ili, Haliliye İlçesi Bamyasuyu mahallesi 139 ve 140 numaralı adaların Nazım ve Uygulama imar planı değişikliğine ilişkin 13.08.2014 tarih ve 148 sayılı Şanlıurfa Büyükşehir Belediye meclis kararının öncelikle ve ivedilikle yürütmesinin durdurularak müteakiben İPTALİNE karar verilmesini,

2-) Yargılama harç ve giderlerinin davalı tarafa yükletilmesini arz ve talep ederim.   

                                                                                                                            DAVACI  Mehmet CAFER